Σε κάποια ανύποπτη στιγμή ήρθε στο e-mail των Μπαλονιών ένα μήνυμα από τον Λίνο Καραμελέ. Ο Τίτος Μπαλόνιος το βρήκε ενδιαφέρον και το μοιράστηκε με τους αναγνώστες.
βρίσκομαι στην Κίνα. Μην με ρωτήσεις γιατί και πώς. Είναι μεγάλη ιστορία και θα σου την πω από κοντά.
Την πρώτη εβδομάδα έμεινα σε μια καλύβα μέσα σ' ένα δάσος από μπαμπού στο Σιτσουάν της νοτιοδυτικής Κίνας. Εκεί ζουν τα μεγάλα πάντα, που όπως ξέρεις, τρέφονται με μπαμπού. Την πρώτη μέρα, λοιπόν, πήγαμε βόλτα στο δάσος με τον Τσανγκ, τον ξεναγό, για να φωτογραφίσουμε πάντα.
— Βγάλε το σκουφί σου και στερέωσέ το πάνω σ' ένα φυτό μπαμπού, μου είπε ο Τσανγκ. Θα ξανάρθουμε σε τρεις μέρες για να το πάρεις. Πάμε στοίχημα ότι δεν θα τα καταφέρεις;
— Γιατί; Θα το έχει πάρει άλλος;
— Όχι, εδώ θα βρίσκεται.
— Θα μ' εμποδίσει κάποιος; τον ξαναρώτησα.
— Κανένας. Το σκουφί σου θα το βρεις στην ίδια θέση, αλλά δεν θα είναι στην ίδια θέση.
Δεν έβγαζα άκρη και δεν συνέχισα τη συζήτηση. Όμως, κρέμασα το σκουφί μου σ' ένα χαμηλό μπαμπού, έβαλα και μια πέτρα δίπλα του για να θυμάμαι ποιο είναι και φύγαμε.
Φίλε Τίτο, θα σου φανεί απίστευτο αυτό που συνέβη στη συνέχεια. Σε τρεις μέρες πήγαμε στο ίδιο σημείο και τι λες ότι είδα; Το σκουφί μου ήταν κρεμασμένο στο μπαμπού, αλλά βρισκόταν δυο μέτρα πάνω από το έδαφος.
— Τα μπαμπού μεγαλώνουν πολύ γρήγορα, μου εξήγησε γελώντας ο Τσανγκ.
Το μεγάλο πάντα τρέφεται κυρίως με μπαμπού. Μασουλάει περίπου 600 βλαστούς κάθε μέρα και μπορεί να περάσει 16 ώρες τρώγοντας. Ζει στα ομιχλώδη ορεινά δάση της επαρχίας Σιτσουάν της νοτιοδυτικής Κίνας, όπου υπάρχει άφθονο μπαμπού.
Λίγες μέρες αργότερα βρέθηκα στην επαρχία Χενάν, όπου έχει γίνει μια σπουδαία αρχαιολογική ανακάλυψη. Ανακαλύφθηκε ένα ολόκληρο χωριό της νεολιθικής εποχής. Βρέθηκαν σπίτια, εργαστήρια και εκατοντάδες αντικείμενα φτιαγμένα από πηλό, πέτρα και κόκαλα. Ανάμεσά τους και τριάντα φλογέρες, από τις οποίες οι έξι έχουν διατηρηθεί ολόκληρες. Δοκιμάσαμε τρεις απ' αυτές, αλλά στις δύο πρώτες ακούστηκαν τριξίματα και σταματήσαμε αμέσως. Στην τρίτη όμως σταθήκαμε τυχεροί. Ο Τσανγκ έπαιξε έναν παραδοσιακό κινέζικο σκοπό, το «Χσάα Μπάι Κα», που σημαίνει «λαχανάκι». Φυσικά τον ηχογραφήσαμε. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ανασκαφές έφεραν στο φως μουσικά όργανα. Ποτέ μέχρι τώρα όμως δεν είχε ακουστεί αυθεντικός ο ήχος ενός μουσικού οργάνου της νεολιθικής εποχής.
Φίλε Τίτο, όταν λέμε χειμώνα εδώ, εννοούμε χειμώνα με τα όλα του. Πολύ κρύο και πολύ χιόνι. Για πρώτη φορά είδα κάτι καταπληκτικό. Γλυπτική με χιόνι! Μην πάει ο νους σου στους χιονάνθρωπους που φτιάχνουμε. Φαντάσου αριστουργήματα. Κι επειδή θα δυσκολεύεσαι να τα φανταστείς, όπως κι εγώ άλλωστε προτού τα δω, σου στέλνω μερικές φωτογραφίες, για να καταλάβεις τι εννοώ.
Αυτοί οι φοβεροί άσπροι κινέζικοι δράκοι δεν πειράζουν κανέναν. Είναι από χιόνι!
Η τεράστια κουκουβάγια προστατεύει τα ζώα που βρίσκονται κάτω από τις ανοιχτές φτερούγες της. Μην ξεγελαστείς ότι είναι σκαλισμένη σε πέτρα. Είναι φτιαγμένη από χιόνι!
Και να σκεφτείς ότι αυτά τα καταπληκτικά γλυπτά θα κρατήσουν όσο κρατήσουν και τα κρύα.
Ύστερα θα ξαναγίνουν νερό.
Οι σελίδες που δημοσιεύτηκε
ΚΛΙΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου