Χρυσάνθεμος Κοτσάνης

Κάποια μέρα επισκέφθηκε τα Μπαλόνια ένας νέος, συμπαθητικός και πολύ παράξενος κύριος. Η αλήθεια είναι πως από τα γραφεία ενός περιοδικού περνούν αρκετοί παράξενοι άνθρωποι. Αλλά σαν κι αυτόν... Ο Τίτος Μπαλόνιος έγραψε στους αναγνώστες των Μπαλονιών: 

Φίλοι μου,

όσοι από σας αναβάλατε το διαστημικό σας ταξίδι, επειδή σας προβλημάτιζε τι θα τρώτε πηγαίνοντας από τον έναν πλανήτη στον άλλον, τώρα μπορειτε να φύγετε ήσυχοι. Θα τρώτε μουστάρδα και άφθονες φρέσκες σαλάτες.

Παραξενευτήκατε; Θα σας τα πω όλα με τη σειρά.

Τις προάλλες, εκεί που έψαχνα ανάμεσα στα χαρτιά μου, να βρω το χαρτάκι που έχω σημειώσει το τηλέφωνο της Πίτσας Γκαζοζέν, δέχτηκα μια παράξενη επίσκεψη.

— Καλησπέρα σας! Ο κύριος Τίτος Μπαλόνιος.

— Μάλιστα. Ο κύριος;

— Χρυσάνθεμος Κοτσάνης

— Χαίρω πολύ. Τι θέλετε;

— Μήπως σας ενδιαφέρει να με ρωτήσετε τι δουλειά κάνω;

— Όχι. Αλλά, αν ενδιαφέρει εσάς να μου πείτε, είμαι όλος αυτιά.

— Είμαι γεωπόνος.

— Α, ωραία, είπα και συνέχισα τη δουλειά που είχα αφήσει στη μέση. Δηλαδή, να μετατοπίζω στοίβες χαρτιά από τη μια μεριά του γραφείου στην άλλη, ελπίζοντας ότι, κόντρα στο νόμο των πιθανοτήτων, θα εντοπίσω κάπου ανάμεσα τους ένα χαρτάκι από τσιχλόφουσκα. Τελικά το μόνο που εντόπισα ήταν ένα ισοπεδωμένο κομμάτι κέικ που έμοιαζε καταπληκτικά με το κέικ φρούτου που είχα χάσει τη μέρα που δεν εύρισκα τίποτα να βουτήξω στο τσάι μου.

— Ενδογαλαξιακός γεωπόνος, συμπλήρωσε με δυνατότερη φωνή.

Η αλήθεια είναι, φίλοι μου, πως έχω πάψει να εκπλήσσομαι με τις ανθρώπινες ιδιορρυθμίες από τότε που γνώρισα την Πίτσα Γκαζοζέν, που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ποσοστό τους επάνω της. Άλλα κάποιος που συστήνεται ως ενδογαλαξιακός γεωπόνος, μη μου πείτε ότι περνάει απαρατήρητος και μάλιστα χωρίς να σου δημιουργήσει την υποψία ότι σε δουλεύει άγρια. Σήκωσα το κεφάλι για να τον δω καλύτερα.

— Δηλαδή, τι κάνετε; ρώτησα δύστροπα. Σπέρνετε κουκιά στο φεγγάρι;

— Αραβίδοψη στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, γνωστό και σαν ISS.

— Τι είναι η αραβίδοψη;

— Το φυτό απ’ όπου βγαίνει η μουστάρδα.

— Κι εσείς τη σπέρνετε σε διαστημικό σταθμό;

— Μάλιστα, κύριε Τίτο. Κάνουμε ένα πείραμα. Δηλαδή η ΝΑΣΑ το κάνει. Πώς συμπεριφέρονται τα φυτά σε περιβάλλον χωρίς βαρύτητα; Μεγαλώνουν; Κάνουν σπόρους; Οι σπόροι τους πιάνουν, όταν φυτεύονται; Πώς είναι τα καινούρια φυτά; Αν το πείραμα πετύχει, θα φτιαχτούν κήποι σε διάφορα σημεία του Γαλαξία. Θα λειτουργούν ως σταθμοί ανεφοδιασμού για εκείνους που θα εξερευνούν και θα αποικίζουν το ηλιακό μας σύστημα.

— Δηλαδή;

— Θα προμηθεύουν στους ταξιδιώτες του διαστήματος φρέσκια τροφή, οξυγόνο και καθαρό νερό. Σκεφτήκατε ποτέ, κύριε Μπαλόνιε, πώς περνάνε αυτοί οι άνθρωποι εκεί πάνω; Σκεφτήκατε ποτέ, όταν βουτάτε το ψωμί σας στη σαλάτα σας ή σε καμιά πικάντικη σάλτσα, πως αυτό για τους αστροναύτες είναι απολύτως αδύνατον;

— Η αλήθεια είναι πως δεν το σκέφτηκα ποτέ ούτε και με απασχόλησε η σκληρή ζωή των αστροναυτών, είπα δύσπιστα.

— Τώρα πια δε θα χρειαστεί. Το πρόβλημα λύθηκε, συνέχισε αισιόδοξα ο κύριος Κοτσάνης. Τα ταξίδια στο διάστημα σε λίγο θα είναι μια πραγματικότητα. Χάρη στις προσπάθειές μας, η διατροφή των ταξιδιωτών θα είναι απολύτως υγιεινή και εγγυημένα γευστική.

— Ενδιαφέρον. Και πότε γυρίσατε από το διάστημα;

— Δεν έχω πάει ακόμα. Θα φύγω, μόλις βγουν τα πρώτα θετικά αποτελέσματα.

— Ε, μέχρι να φύγετε για το διάστημα, δεν μου λέτε τίποτα επίγειο;

— Ευχαρίστως! Αλλά κι εσείς υποσχεθείτε μου ότι θα μιλήσετε στους φίλους σας για τις προσπάθειές μας.

— Σας το υπόσχομαι.

Φίλοι μου, ο Χρυσάνθεμος Κοτσάνης έχει πολλές γνώσεις και μου έδωσε ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Θα σας τις στείλω αργότερα. Τώρα φεύγω. Πάω να επισκεφθώ την Πίτσα Γκαζοζέν, γιατί είναι αδύνατον να βρω το χαρτάκι της τσιχλόφουσκας που έχω γράψει το τηλέφωνό της.

Φιλιά

Τίτος Μπαλόνιος

Ο Τίτος Μπαλόνιος έχει παρουσιάσει μέσα από τις σελίδες των μπαλονιών
μεγάλες προσωπικότητες, την Αγγελική Βαρελλά, τον Ευγένιο Τριβιζά, καλλιτέχνες,
τον θείο Ισίδωρο, την Πίτσα Γκαζοζέν, κάτι περίεργες θείες του...
Πολλούς σας λέω!

ΚΛΙΚ