Στα σχολεία της Λευκάδας-Δεύτερη μέρα

Δεύτερη μέρα
28 Απριλίου στο Γυμνάσιο-Λύκειο Καρυάς

Η ορεινή Λευκάδα τώρα την άνοιξη είναι μια πανδαισία χρωμάτων και αρωμάτων. Η διαδρομή προς Καρυά έμοιαζε περισσότερο με εκδρομή. Η Καρυά παλιότερα χαρακτηριζόταν κωμόπολη. Είχε διάφορες δημόσιες υπηρεσίες και γεωργική σχολή. Τα καλοκαίρια συγκέντρωνε παραθεριστές, που τα βράδια γέμιζαν ασφυκτικά την πλατεία, τον τόπο συνάντησης. Λόγω του υγιεινού κλίματος πολλοί άρρωστοι πήγαιναν κι έμεναν εκεί μέχρι να βρουν τη γιατρειά τους.

Είναι πολλά που θα ήθελα να μάθω. Όπως για τα κεντήματα της Καρυάς με την ιδιότυπη καρσάνικη βελονιά, που -λέει- τη δίδασκε στις κοπέλες μια κεντήστρα χωρίς χέρια.

Στο σχολείο της Καρυάς έχει δοθεί το όνομα «Λάκης Σάντας» προς τιμήν του Λευκαδίτη νέου από τους Πηγαδισάνους που μαζί με τον σύντροφό του τον Μάη του 1941 κατέβασε τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη. 

Ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της παρουσίασης είναι «Τα μπλοκάκια της Τέτης». Παρότρυνα τους μαθητές, όπως παρότρυνε κι εμένα πριν από τρία χρόνια ο Ηλίας Ταμπακέας, να έχουν μαζί τους πάντα ένα σημειωματάριο. Ένα απλό μπλοκ του μισού ευρώ από το περίπτερο όπου θα σημειώνουν μια ιδέα, μια σκέψη, έναν διάλογο που άκουσαν, ένα σύνθημα που είδαν σε κάποιον τοίχο ή θα κάνουν ένα γρήγορο σκίτσο... 

Στο χρόνο που απέμεινε μετά το εργαστήρι έδωσα το δικό μου σημειωματάριο σε όσα παιδιά ενδιαφέρονταν, να το πιάσουν στα χέρια τους, να το ξεφυλλίσουν, να σταθούν σε όποια σελίδα τους τράβαγε την προσοχή. 

Η καθημερινή χρήση μεταμορφώνει ένα απλό σημειωματάριο σε κάτι πολύ σπουδαίο. Η παρότρυνση του Ηλία Ταμπακέα στάθηκε για μένα μια πολύτιμη συμβουλή. Ελπίζω ότι τα παιδιά θα τη θυμηθούν και θα την ακολουθήσουν.