2013, η χρονιά που έφυγε

Το 2013 ήταν η χρονιά με τα λιγότερα βιβλία, τα περισσότερα σκίτσα και το μεγαλύτερο παιδομάνι!

Η εκδοτική παραγωγή έχει περιοριστεί ασφυκτικά και οι παλιές καλές μέρες (ξενυχτάω για να παραδώσω) είναι παρελθόν. Μ' αυτά τα δεδομένα μπήκε το 2013 σ' ένα κλίμα μνημονιακό και ήδη βαρύ. Ένα παράδειγμα από τα τόσα: Η Εθνική Βιβλιοθήκη δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα. Είχε προηγηθεί και η ιστορία με το ΕΚΕΒΙ... Ο ορίζοντας διαγραφόταν σκοτεινός. Δύσκολοι καιροί για το βιβλίο!

Αφίσα από την Κούβα.
Στους δύσκολους καιρούς να 'ναι καλά τα χέρια μας!

Ο μόνος τρόπος για να παλέψεις αυτή τη βαριά και αντιδημιουργική εποχή, την καινούργια κατοχή που ισοπεδώνει και αφανίζει, είναι να κάνεις δημιουργικά πράγματα. 

Ι Ζ Ο Λ Α

Καιρός για σκίτσα, λοιπόν! Τα σκίτσα έγιναν κόμικς (παλιά αγάπη) και μέσα απ' αυτά, τον Φλεβάρη γεννήθηκε η Ιζόλα.

Κοινωνική, έξυπνη, ανεύθυνη, δραστήρια και δημιουργική. Πολύ γρήγορα έφτιαξε μπλογκ, έφτιαξε πορτφόλιο, τύπωσε κάρτες, και έκανε επαγγελματικές επαφές. Η Ιζόλα δεν είναι άνθρωπος, βέβαια. Είναι άλτερ έγκο. 

♦ Μπορείτε να διαβάσετε το βιογραφικό της με τα έργα και τις ημέρες της για το 2013.

ΚΛΙΚ

♦ να δείτε τη συνεργασία της με την Ελευθεροτυπία, που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο

ΚΛΙΚ

♦ και διάφορα κόμικς και σκίτσα της στο Σκιτσογραφείο «Το τέλειο»

ΚΛΙΚ

Η Ιζόλα έχει δηλώσει: «Ό,τι είναι η Σώλου για το παιδικό είμαι εγώ για το άλλο». Άρα η Ιζόλα δεν απευθύνεται σε παιδιά. Η Σώλου, όμως, απευθύνεται σε παιδιά. Και το δεύτερο υπέροχο αυτής της χρονιάς ήταν το... παιδομάνι, που είπα στην αρχή. 

Κ Υ Ρ Ι Α,   Κ Υ Ρ Ι Α !

Έτσι με φώναζαν οι μαθητές μου στα μαθήματα σκίτσου και χρώματος. Ποτέ δεν είχα σκεφτεί τη διδασκαλία και ποτέ δεν έκανα ενέργειες προς αυτή την κατεύθυνση. Τα μαθήματα προέκυψαν αναπάντεχα! Και ήταν μια μοναδική εμπειρία.

Το μολύβι, το χαρτί, οι μπογιές, τα λάθη, τα σημειωματάρια, οι συνεργασίες, το χιούμορ, τα μπράβο είναι εφόδια για αναζήτηση, για έκφραση και για ελευθερία.

Όταν τα χέρια και τα ρούχα των παιδιών γέμιζαν πολύχρωμες πιτσιλιές τους έλεγα: 

— Δεν πειράζει, γιατί εμείς είμαστε...

— Κ Α Λ Λ Ι Τ Ε Χ Ν Ε Σ ! συμπλήρωναν όλα μαζί και όσο μπορούσαν πιο δυνατά.

Περισσότερα για τα μαθήματα σκίτσου

ΚΛΙΚ

Υ.Γ. Ο απολογισμός έχει και συνέχεια... Λευκάδιος Χερν, οικογένεια Κοϊζούμι, ο συλλέκτης κ. Ευσταθίου, «Ιπτάμενος και Ανεξέλεγκτος» και τα νανοδιηγήματα του Δημήτρη Μαγριπλή. Έπεσαν οι σπόροι. Τους καρπούς θα τους δούμε την καινούργια χρονιά.

Αισιοδοξία! Γιατί όχι;

Καλή χρονιά σε όλους!