Φαγώσιμη ανακατωσούρα

Φίλοι μου, γεια σας!

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν λιτοδίαιτοι, αλλά μόνο οι Σπαρτιάτες είχαν ένα και μόνο φαγητό στο μενού τους κι επέμεναν να τρέφονται μ’ εκείνο το απερίγραπτο ζουμί, τον μέλανα ζωμό. Οι υπόλοιποι φρόντιζαν να καλοπερνάνε. Και φαίνεται ότι τα κατάφερναν καλά, μια και κατέγραψαν τρόπους παρασκευής των φαγητών φτιάχνοντας έτσι τον πρώτο Οδηγό Μαγειρικής του κόσμου!

Μπορεί να μην ήξεραν το κοκκινιστό, το πιλάφι, τη χωριάτικη σαλάτα, τις τηγανιτές πατάτες και το λεμονάτο, μια και δεν ήξεραν τις ντομάτες, το ρύζι, τις πατάτες και το λεμόνι. Έφτιαχναν, όμως, καταπληκτικές συνταγές με κρέας και θαλασσινά, σάλτσες με αρωματισμένο λάδι, πικάντικους μεζέδες με σκόρδο και τυρί... Χρησιμοποιούσαν μέλι όχι μόνο στα γλυκά τους, αλλά και στα φαγητά. Τους άρεσαν οι γλυκόξινες γεύσεις, που οι νεώτεροι αγνοούσαμε μέχρι που μας ήρθαν από την Κίνα.

Το καθημερινό τραπέζι περιλάμβανε λαχανικά, φρούτα, ξηρούς καρπούς, τυρί, χυλό από δημητριακά και γάλα και κρασί. Κρέας έτρωγαν σπάνια. Προτιμούσαν το ψάρι φρέσκο ή παστό. 

Στους αρχαίους Έλληνες δεν άρεσε να τρώνε μόνοι. Πίστευαν πως όταν τρως μόνος, απλώς γεμίζεις την κοιλιά σου, όπως τα ζώα. Οι εύποροι έδιναν μεγάλα δείπνα για να ευχαριστήσουν τους φίλους τους. Έτρωγαν εκλεκτά φαγητά, έπιναν, συζητούσαν και διασκέδαζαν με μουσική, τραγούδι και χορό. Τα δείπνα αυτά ήταν τόσο εντυπωσιακά που τα αναφέρουν μεγάλοι συγγραφείς όπως ο Πλάτωνας, ο Ησίοδος, ο Πλούταρχος.

Ένα από τα φαγητά των αρχαίων ήταν ένα είδος σούπας που φτιαχνόταν από κρασί, κριθαρένιο αλεύρι, τριμμένο τυρί και αρωματικά φυτά. Το όνομα αυτού του φαγητού κατέληξε να είναι συνώνυμο με την ανακατωσούρα και την ταραχή. Για να βρείτε το όνομά του, λύστε το σταυρόλεξο. Θα το δείτε να σχηματίζεται στα χρωματιστά τετραγωνάκια.

Σελίδες που δημοσιεύτηκε

ΚΛΙΚ