![]() |
Η αφίσα του έργου. Η γυναίκα της αφίσας είναι η Κατερίνα Σκορδαλάκη. |
Είναι φορές που η πραγματικότητα ξεπερνάει αυτά που ονειρευτήκαμε ή δεν τολμήσαμε να ονειρευτούμε. Το «Κάτι να μείνει από μένα – Πόρνες στα Βούρλα» ο είναι τίτλος του βιβλίου μου.
Τώρα πια έγινε και τίτλος θεατρικού έργου. Ένα χρονικό μετά μουσικής αφιερωμένο με τρυφερότητα στη μνήμη των κοριτσιών που πέρασαν από το μπορντέλο των Βούρλων.
Ανέβηκε στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα» για τρεις παραστάσεις στην πρώτη σεζόν. Έκανε πρεμιέρα την Κυριακή 29 Μαΐου 2022.
• Θεατρική προσαρμογή-σκηνοθεσία: Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου
• Επιλογή τραγουδιών, ενορχηστρώσεις, πιάνο επί σκηνής: Υβόνη Σιέμου
• Κορίτσια των Βούρλων-Παίζουν και τραγουδούν: Κατερίνα Σκορδαλάκη, Αμαλία Αυγουστάκη, Ρουμπίνη Χονδρουδάκη
• Αφήγηση: Τέτη Σώλου
(Ήμουν κι εγώ εκεί. Ήμουν η αφηγήτρια. Ήμουν τα ίδια τα Βούρλα!)
Ένα έργο φτιαγμένο από γυναίκες που αφηγείται ιστορίες γυναικών.
![]() |
Φωτογραφία από την πρόβα τζενεράλε Πάνω από αριστερά: Κατερίνα Σκορδαλάκη, Υβόνη Σιέμου, Αμαλία Αγουστάκη και Ρουμπίνη Χονδρουδάκη. Μπροστά καθιστή: μουά |
Στην τελευταία παράσταση, τον Ιούνιο, ενθαρρυμένες και συγκινημένες από τη θερμή ανταπόκριση, υποσχεθήκαμε στο κοινό ότι θα επιστρέψουμε στο «Αγγέλων Βήμα» για να συνεχίσουμε.
Και επιστρέψαμε!
Έχοντας την εμπειρία των προηγούμενων παραστάσεων και μια μικρή χρήσιμη χρονική απόσταση από αυτές, κάναμε πολλές πρόβες και βελτιώσεις.
Οι παραστάσεις στο θέατρο άρχισαν τον Οκτώβριο του 2022 και συνεχίστηκαν μέχρι τον Φεβρουάριο του 2023.
Ενδιάμεσα, στο πλαίσιο του προγράμματος «Πυρίκαυστες πόλεις» με αφορμή τα εκατό χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης 1922-2022, το έργο παρουσιάστηκε, ύστερα από πρόταση των δήμων στον Βύρωνα, στην Καισαριανή και στη Δραπετσώνα, που είναι περιοχές με προσφυγικούς πληθυσμούς.
![]() |
Φωτογραφίες από τις πρόβες στη Δραπετσώνα |
Αποχαιρετώντας το κοινό στην τελευταία παράσταση η σκηνοθέτιδα είπε ότι της φαίνεται περίεργο που κατεβαίνει το έργο, σχεδόν απίστευτο. Η αλήθεια είναι ότι η καθεμιά μας ανάπτυξε τις δικές της συνδέσεις με το έργο, τα Βούρλα και τις ζωές των έγκλειστων γυναικών.
Εγώ ένιωθα ότι η φωνή των κοριτσιών είχε περάσει τη μάντρα των Βούρλων, είχε περάσει τις δεκαετίες που μεσολάβησαν κι έφτασε ως το σήμερα, για να ακουστεί από σημερινούς ανθρώπους.
Αυτό ανέφερε η Ελένη Γκίκα στη βιβλιοκριτική της στο Fractal. Ξαναδιαβάζοντας το απόσπασμα σήμερα το βρίσκω όχι μόνο τιμητικό, αλλά και ιδιαίτερα συγκινητικό, γιατί στεφανώνει όλη την προσπάθεια.
Ναι, κορίτσια! Κάτι έμεινε από σας!
... Γιατί η Τέτη Σώλου αυτό ακριβώς κάνει: Τέχνη και Μνήμη με εκείνων των γυναικών την θεοσκότεινη ζωή. Ερευνώντας τα πάντα: ιστορία, κοινωνία, περιοχή, «σαράντα το νοίκι, είκοσι πέντε η βίζιτα», σκύβοντας με ενσυναίσθηση σπλαχνικά σε μαρτυρίες και ζωές αληθινές, ακόμα κι όταν το προσωνύμι ήταν ψεύτικο, ο Θεός έτσι ή αλλιώς γνωρίζει και μας μνημονεύει με τ’ αληθινό, συνθήκες, τσατσάδες, αγαπητικοί, κελάκια κι αστυνομικές διατάξεις ξαναπαίρνουν ζωή, παλιαρρώστιες και πελατεία βρυκολακιάζει, τα Βούρλα κλείνουν και οι προσωπικές ιστορίες ανοίγουν: Μυρσίνη - ένας γάμος που δεν έγινε ποτέ. Η Ασπασία η κουφή. Τα τετράδια της Θεανώς που κάηκαν στην Κατοχή… Το προαναγγελθέν τέλος «εγώ δεν θα γεράσω ποτέ. Μου είπε μια γύφτισσα πως θα με σκοτώσει κάποιος. Τόσο το καλύτερο» και η υποθηκευμένη ζωή «σαν πεθάνεις στα σκουπίδια όλα τα δικά σου θα πεταχτούν!».Κι αυτό φρόντισε με τον καλύτερο τρόπο η Τέτη Σώλου: «Κάτι από εκείνες να μείνει», το έκανε Τέχνη. Μετατρέποντας σε λέξεις, περιγραφές, φράσεις, εικόνες, συναισθήματα, σπαραγμό τις λεπτοβελονιές της ζωής. Διότι δυσκολότερο από το να διασώσεις την σκοτεινή τέχνη της Ζωής, δεν έχει.Ένα βιβλίο με λόγο ύπαρξης, ένα ανάγνωσμα συγκλονιστικό. «Τα Βούρλα ήταν ο πάτος στην ιεραρχία του πληρωμένου έρωτα. Εκεί συγκεντρώθηκαν οι πόρνες που δεν είχαν ούτε όνομα ούτε μέλλον και δεν έβγαιναν παρά μόνον με ειδική άδεια. Η φωνή τους δεν έβγαινε από την Μάντρα των Βούρλων». Αλλ’ η Τέτη Σώλου, 80 χρόνια μετά, κατόρθωσε να την κάνει επιτέλους να ακουστεί, να την απελευθερώσει.
![]() |
Η ανθοδέσμη που έστειλε στην πρεμιέρα ένας κρυφός θαυμαστής! |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου