Ο θείος Ισίδωρος

Δεν ξέρω ποια είναι η πολιτικά ορθή έκφραση για να πω ότι ο θείος Ισίδωρος είναι χοντρός. Πολύ χοντρός. Ο Τίτος Μπαλόνιος δεν έχανε ευκαιρία να κάνει αστειάκια για το πάχος του θείου Ισίδωρου. Να, δείτε.

Ο θείος Ισίδωρος

Ο γάτος του θείου Ισίδωρου

Κάποτε, όμως, η υπομονή του θείου εξαντλήθηκε. Από τότε που επιφύλαξε ένα γενναίο χουνέρι στον ανιψιό του, ο Τίτος συμμαζεύτηκε κι έκοψε τις κρυάδες.

— Ήταν λάθος μου, θείε. Έπρεπε να σεβαστώ το δικαίωμά σας στη διαφορετικότητα και την ελεύθερη επιλογή σας στον τρόπο που το επικυρώνετε, άρχισε τις περικοκλάδες ο Τίτος.

— Καλούς τρόπους έπρεπε να έχεις, τον σταμάτησε ο θείος Ισίδωρος. Καλούς τρόπους. Θα ήταν αρκετό. Κι έπειτα, για στάσου. Για ποια διαφορετικότητα μιλάς; Τη δική μου; Τη δική σου; Των άλλων; Εκείνων που δεν είναι ίδιοι; Αυτών που είναι διαφορετικοί από κείνους που δεν είναι ίδιοι; Και τι είναι αυτό το δικαίωμα στη διαφορετικότητα; Μήπως εννοείς ότι έχω το δικαίωμα να μην σου αρέσω; Υπάρχει και δικαίωμα στην ομοιότητα; Τα πάει καλά το ένα δικαίωμα με το άλλο ή τσακώνονται μεταξύ τους; Αν έχω το μεν, μπορώ να έχω και το δε; Μου το δίνει κανείς ή το παίρνω μόνος μου; 

Ο Τίτος μπερδεύτηκε και δεν ήξερε τι να απαντήσει. Έκανε μια αμήχανη κίνηση να χαηδέψει το γάτο του θείου Ισίδωρου, αλλά εκείνος με μια γρατζουνιά τού έδειξε ότι δεν ήθελε πολλά πολλά με κάποιον που δεν ξέρει να ζητάει συγγνώμη.

— Τα πάντα είναι θέμα παιδείας, ανιψιέ μου, κατέληξε ο θείος Ισίδωρος και σηκώθηκε όρθιος για να δείξει στον Τίτο ότι η συζήτηση τελείωσε και ότι ήταν ώρα να του αδειάσει τη γωνιά.

Ο Τίτος σηκώθηκε με βαριά καρδιά. Ήταν στενοχωρημένος. Προχώρησε ως την εξώπορτα, αλλά κάτι δεν του πήγαινε καλά. Ξαφνικά, στράφηκε προς τα πίσω, όρμησε στον θείο Ισίδωρο και τον αγκάλιασε.

— Συγγνώμη, καλέ μου θείε! Συγγνώμη... Μπουχουχου! 

Ο θείος χαμογέλασε και τού χάηδεψε τα μαλλιά.

— Συγχωρεμένος.

Ο Τίτος Μπαλόνιος έχει παρουσιάσει μέσα από τις σελίδες των μπαλονιών
μεγάλες προσωπικότητες, την Αγγελική Βαρελλά, τον Ευγένιο Τριβιζά, καλλιτέχνες,
διαστημικούς γεωπόνους, την Πίτσα Γκαζοζέν, κάτι περίεργες θείες του...
Πολλούς σας λέω!

ΚΛΙΚ